จุดจ่ายสมอสายฟ้า ชิ้นส่วนฝังตัว การเชื่อม สลักเกลียวฝังตัว

เมื่อติดตั้งส่วนประกอบทางกลบนฐานคอนกรีต ปลายสลักเกลียวรูปตัว J และรูปตัว L จะถูกฝังอยู่ในคอนกรีต

ความสามารถในการรับแรงดึงของสลักยึดคือความสามารถในการรับแรงดึงของเหล็กกลมนั่นเอง ความจุแบริ่งรับแรงดึงที่อนุญาตในการออกแบบคือพื้นที่หน้าตัดคูณด้วยค่าความเค้นที่อนุญาต (Q235B: 140MPa, 16Mn หรือ Q345: 170Mpa)

สลักเกลียวโดยทั่วไปทำจากเหล็ก Q235 ซึ่งเรียบและกลม เหล็กเส้น (Q345) มีความแข็งแรงสูง ทำให้เกลียวน็อตของน็อตเรียบและกลมไม่ง่าย สำหรับสลักเกลียวกลมแบบเรียบ ความลึกที่ฝังไว้โดยทั่วไปจะมีเส้นผ่านศูนย์กลาง 25 เท่า แล้วทำขอเกี่ยว 90 องศาที่มีความยาวประมาณ 120 มม. หากเส้นผ่านศูนย์กลางของโบลต์มีขนาดใหญ่ (เช่น 45 มม.) และความลึกที่ฝังลึกเกินไป สามารถเชื่อมเพลตสี่เหลี่ยมจัตุรัสที่ปลายโบลต์ได้ กล่าวคือ สามารถสร้างหัวขนาดใหญ่ได้ (แต่มีข้อกำหนดบางประการ) ความลึกและขอเกี่ยวที่ฝังไว้เพื่อให้แน่ใจว่ามีการเสียดสีระหว่างสลักเกลียวกับฐานราก เพื่อไม่ให้ดึงออกและทำให้สลักเกลียวเสียหาย

วัตถุประสงค์: 1. เทสลักเกลียวยึดแบบตายตัว หรือเรียกอีกอย่างว่าสลักเกลียวสั้น ร่วมกับฐานรากเพื่อยึดอุปกรณ์โดยไม่มีแรงสั่นสะเทือนและแรงกระแทกสูง

2. สลักเกลียวแบบเคลื่อนย้ายได้หรือที่เรียกว่าสลักเกลียวแบบยาวเป็นสลักเกลียวแบบถอดได้ซึ่งใช้ยึดเครื่องจักรและอุปกรณ์หนักที่มีการสั่นสะเทือนและแรงกระแทกสูง

3. สลักเกลียวขยายมักใช้เพื่อแก้ไขอุปกรณ์ธรรมดาหรืออุปกรณ์เสริมแบบคงที่ การติดตั้งสลักเกลียวขยายต้องเป็นไปตามข้อกำหนดต่อไปนี้: ระยะห่างจากจุดศูนย์กลางของสลักเกลียวถึงขอบฐานรากต้องไม่น้อยกว่า 7 เท่าของเส้นผ่านศูนย์กลางของสลักเกลียวขยาย ความแข็งแรงของฐานรากสำหรับการติดตั้งสลักเกลียวขยายต้องไม่น้อยกว่า 10MPa จะต้องไม่มีรอยแตกที่รูเจาะ และจะต้องให้ความสนใจเพื่อป้องกันไม่ให้ดอกสว่านชนกับเหล็กเสริมและท่อฝังในฐานราก เส้นผ่านศูนย์กลางและความลึกของการเจาะจะต้องตรงกับสลักเกลียวสมอขยาย

4. สลักเกลียวยึดเหนี่ยวเป็นสลักเกลียวชนิดหนึ่งที่ใช้กันทั่วไปในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา วิธีการและข้อกำหนดเหมือนกับของสมอสายฟ้า อย่างไรก็ตาม ในระหว่างการยึดติด ให้ใส่ใจในการเป่าของกระจุกกระจิกในรูและหลีกเลี่ยงความชื้น